رقصه اللوز ..

تخيل ..

ان الحياه قالتلك .. خمس دقايق بس .. هشترى عقد الفل بتاع كل يوم .. وراجعه

.. تخيل .. ان خمس دقايق فاتت .. عشره .. ساعه .. يوم .. شهر .. سنه .. ويمكن سنين-والحياه مارجعتش

.. فابتديت تقلق !!

وسبت كل اللى فى ايديك .. من خفه وتقل و دم و طموح و أحزان هشه و نزلت تدور عليها .. وانت قلبك بيفط من القلق .

وفجأه ..

قبل ما توصل حتى اخر الشارع .. برق عدى فى دماغك .. وسابلك ورقه مطويه زى البخت اللى فى حمص السبوع .. كان مكتوب فيها"رقصة اللوز .. يا فرد يا جوز .. النصيب كرسى .. عشانك محجوز" ..

خمس دقايق بس .. كنت محتاجهم عشان تفكر ان الجمله فى منتهى السخف .. تخيل .. ان الخمس دقايق دول .. ما جوش ..

فابتدت جمله رقصه اللوز يبقالها سحر عجيب .. قدر ياخدك تحت باطه .. وينسيك حكايه الحياه .. اللى فى الغالب هربت .. ويا بياع الفل ..

الجميل فى الحكايه انك حسيت ساعتها ان ضهرك خفيف .. وانك خلصت من عركة الحسابات .. بس انت حقيقى مش عارف هى ايه رقصه اللوز .. جايز تكون أول شئ خسرته فى أول خطوه ليك ع الأرض .. بس انت دلوقتى حاسس انها مافارقتكش ابدا .. وانها أقرب من رجليك .. لرجليك .. بس هى غشاوه ملايين سنين ملكش ذنب فيها ..

حلو ..

يبقى انت دلوقتى عركتك مع اتنين .. أولهم : السنين .. عشان دايما بتكره الرقص .. وتانيهم : الحقيقه .. عشان دايما متيمه بحد غايب

.. فابتديت تقرا كتير عن جغرافيا الرقص .. وتاريخ كل خطوه كان بيحاول فيها الانسان يضحك على المغناطيس اللى فى الارض .. وابتديت تراقب خطوه كل حاجه .. البنات .. العواجيز

الطيور .. المجاذيب .. الحشرات .. و ورق الشجر .. العيال .. كل حاجه .. حتى الوز اللى فى سطوح جدتك ..

شويه .. والايقاع كمان بدأت تلمحه .. دخول النفس وخروجه .. دقه القلب .. دبه الكعب العالى .. وشوشه القطر للطريق .. تكه عقرب الساعه وهو بيعض الوقت .. نقط الميه ..

حلو !!!

يبقى تانى اكتشاف ان لكل حى رقصته .. اللى لو عرفها .. هيعرف روحه .. جمله حلوه قوى .. ان لكل حى رقصته !! .. هيتهيألك ان دى الحكمه ذاتها .. لدرجه انك هتحس ان فيه ريش ابتدا يزهَرعلى كتافك .. دلوقتى .. انت وصلت لحكمة الرقصه .. بس موصلتش للرقصه .. رقصتك .. اللى قلت ان اسمها رقصة اللوز .. المسأله اتكعبلت خالص .. حاول تفك الخيوط اللى فاتت لوحدك .. عشان أنا زهقت من الكلام وما عدتش شايف ..

دلوقتى انت قدام طريقين .. يا تكمل جريك ورا الرقصه يا تكمل جريك ورا حكمه الرقصه .. مش هتفكر كتير .. هتنسى الرقصه وتختار حكمه الرقصه .. لأنها هتحسسك انك نبى صغير .. على كتفه جبل اسمه الايمان وعلى ضهره مربوط جوقة مؤمنين ..

يا نهااااااار .. دى الحكايه اتكعبلت فعلا .. بعد ما كانت رقصه اللوز هى اللى ليها سحر عجيب .. بقى كلامك عنها هو السحر ذاته .. قادر ياخد الناس تحت باطه .... وينسيهم حكايه الحياه .. اللى فى الغالب هربت منهم ويا بياع الفل ..

انت دلوقتى مش عارف .. ان كنت سعيد بحكايه النبوه دى ولا لأ .. بس اللى حاسه ان حركتك بطيئه .. وانك ابتديت تتعب .. فجأه .. هيبقى نفسك تقع من طولك .. وترتاح .. بس لا هتعرف .. ولا هترتاح .. لأن دلوقتى .. بقى فيه مخادع .. ومخدوعين .. وخدعه .. والتلاته مش هيلاقوا حاجه يعتذروا بيها لبعض .. غير ان اليقين هو اخر شئ ممكن نشتريه م العالم ..

المصيبه ان حتى فى دى .. هيتهيألكوا انها الحكمه ذاتها .. هتبيعوها

.. وتشتروا يافطه كبيره .. مكتوب فيها"يا حيااااااااه .. بغض النظر عن حكاية الكرامه .. ان كنتى زهقتى من بياع الفل .. ارجعى" ..

تخيل ..

ان الحياه فعلا كانت زهقت من بياع الفل .. وانها هترجع ..

تخيل ..

انك واعدتها عند محطه القطر .. فخلعت خرقه الزهاد ..وحلقت دقنك اللى طولت من الحكمه .. ولبست أجمل هدومك ونزلت تقابلها .. خمس دقايق بس وتوصـلَـها ..

تخيل .. ان الخمس دقايق دول .. ماجوش .. !! عشان برق عدى فى دماغك وسابلك ورقه مطويه كان مكتوب فيها"رقصه اللوز .. ممكن أصلا ماتكونش رقصه !!"

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هتتسمر شويه فى مكانك وتموت على روحك م الضحك على كل الوقت اللى ضيعته ..

انت دلوقتى واقف على محطه القطر .. والحياه واقفه على الرصيف .. وانت واقف على الرصيف التانى .. هتبصوا لبعض بصه .. انتو الاتنين بس اللى فاهمينها .. و ببساطه شديده .. هتسيبها تهرب ويا شيال المحطه .. أما انت .... هتروح تدور على رقصة اللوز .. بس المره دى .. فى اتجاه تانى !!

شعر / أحمد الفخرانى